COVID 19 oftewel het Coronavirus in China

Wu Zeng Ou en ik face-timen ongeveer om de dag met elkaar.
De rollen zijn nu omgedraaid. 
Eerst wees ik hem erop toch vooral voorzichtig te zijn, nu vindt hij het maar niets dat ik geen mondkapje draag als ik een wandeling maak, bijvoorbeeld door het nabij gelegen Jac. P. Thijssepark.

Guizhou
Jaren geleden zijn er veel tolwegen aangelegd en zo werd Guizhou ontsloten voor de buitenwereld. De provincie werd welvarender, steden werden uitgebreid. Mijnbouw, dichtbij de steden en dorpen werden gesloten. 
Het goede nieuws is dat de provincie GUIZHOU, tijdens de corona crisis zeer gunstig afstak tegenover de andere provincies. De snelwegen waren open maar alle op en afritten van de Tolwegen waren hermetisch afgesloten.
In Kaili waren 12 Corona-gevallen en allen zijn weer thuis. In het Westen van Guizhou wat meer zieken, maar ook daar is iedereen weer naar huis.  

Zojuist heb ik weer geface-timed met mijn broertje; al 36 dagen GEEN nieuwe Corona-gevallen in Guizhou, Yunnan en Tibet.
Hij is op dit moment voor een paar dagen in Kaili waar het vandaag 24 graden C is! 

In het Zuid Oosten, het Dong gebied, waren heel veel dorpen afgesloten, georganiseerd door de eigen mensen uit de dorpen. Bijvoorbeeld Dimen (het papierdorp) ligt echt in een kom en niemand mocht erin of eruit. Geen zieken.

Bij de ingang van het dorp Dimen

Lege straten

Zhaoxing, het dorp met de 5 Drumtorens; geen zieken, en sinds een paar dagen is het dorp weer open voor bezoekers. Die komen echter maar mondjesmaat.
Wu Zeng Ou verblijft nog steeds in Zhainan, het dorp waar zijn vader woont en waar hij met de hele familie het Chinese Nieuwjaar heeft gevierd. Zijn oudste kleinzoon was met hem mee,
Het duurde wel even voor iemand anders de kleine man weer kon afleveren bij zijn ouders in Kaili.

De twee kleinzonen en kleindochter van Zeng Ou

Vorige week mochten de bussen weer rijden (de lijnbussen), maar in een 30seater mochten 5 passagiers vervoerd worden. Hetzelfde geldt voor de treinen.

De foto’s die Wu Zeng Ou naar mij had gestuurd zijn door vrienden van mij doorgestuurd naar Garrie van Pinxteren, die contact heeft gezocht met Wu Zeng Ou, zodat ook de informatie uit de dorpen naar buiten komt. Zie o.a. het artikel in de NRC van woensdag 19 februari.

Op een dag vroeg ik hem of ik kon helpen. Hij richtte zijn telefoon op de kamer waar de rijst opgeslagen ligt. “Kijk dit is genoeg voor de komende 3 jaar!”
Ja maar je groenten? Een paar dagen later toonde hij vol trots een afgeschermd stukje land, hij had het verhoogd en een dijkje gebouwd, precies voor het houten huis van zijn vader.
Er zijn indigo-plantjes, peperboompjes en aubergines gepland en verschillende groene groenten. Vandaag vertelde Zeng Ou dat zijn vrouw Lou San ook wat bloemzaden heeft gepland.

Moestuintje in wording

Aangezien pappa Wu begin februari is geopereerd vanwege galstenen, is Wu, als oudste zoon, nu de man die voor zijn vader zorgt.
Als hij een paar dagen terug wil naar Kaili nemen zijn broer en zus de volledige honneurs waar. Anders zorgen ze in toerbeurt voor hun vader, die helaas verzwakt is door de operatie en niet meer zelfstandig in en uit bed kan of zelfs niet draaien in zijn bed. 

Voor Wu Zeng Ou en zijn collega’s van CITS, China International Travel Service of Southeast Guizhou, is het stil, heel stil. Alle reizen zijn geannuleerd.
Eind januari had ik net op tijd geaarzeld toen ik de tickets voor de reis van 15 april wilde boeken.
De najaarsreis stond gepland voor 1 september.
Stond…….want op dit moment is het alleen maar afwachten. En alle lezers de beste wensen van Wu Zeng Ou en mij overbrengen.
 
Doe voorzichtig en ga veilig met je naasten en elkaar om.